Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ

Με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, αναζητώντας δραστηριότητες και εκπαιδευτικά προγράμματα κατάλληλα για τους μαθητές του συγκεκριμένου Σχολείου, του 2ου 4/θ Δημοτικού Σχολείου Ζευγολατιού, στο πλαίσιο του Κοινωνικού σχολείου, εντάξαμε, στο ?Λογοτεχνικό εργαστήρι?, ένα πολιτιστικό πρόγραμμα με τίτλο ?ΜΥΘΙ ΜΥΘΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙ... ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΑΡΧΙΝΑ?.

Στόχος μας ήταν να βρούμε παραμύθια της φυλής των Ρομά ? αφού οι μαθητές μας είναι κατά πλειοψηφία Ρομά- που τα ίδια τα παιδιά θα έφερναν στο Σχολείο, από τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους, να τα καταγράψουμε, να δραματοποιήσουμε κάποιο από αυτά, να μας το αφηγηθούν στη γλώσσα τους και άλλα τέτοια. Σαν ξεκινήσαμε την έρευνα κι ενώ αφιερώσαμε πολύ χρόνο σε αυτή, στάθηκε αδύνατον να βρούμε έστω κι ένα δικό τους παραμύθι. Απευθυνθήκαμε στους πιο ηλικιωμένους περίοικους του Σχολείου και τα μόνα κείμενα που μπορέσαμε να έχουμε ήταν σύντομα αποσπάσματα από τη ζωή του Χριστού και γνωστά παραμύθια που τα είχαν ακούσει ή δει στην τηλεόραση.

Καταλήξαμε να αναθεωρήσουμε τους αρχικούς μας στόχους και σκεφτήκαμε να κινηθούμε διαφορετικά.

Όλοι γνωρίζουμε πως το παραμύθι μπορεί να αποτελέσει πολύτιμο βοήθημα για τη γνωστική, γλωσσική και αισθησιοκινητική καλλιέργεια του παιδιού. Η ώρα του παραμυθιού προξενεί πάντα μεγάλη ευχαρίστηση. Ένας κόσμος ολόκληρος αναδύεται από τα παραμύθια. Η έκφραση «Μια φορά και έναν καιρό ?» ασκεί στο παιδί μια μαγική δύναμη, το απογειώνει στον κόσμο της φαντασίας μακριά από τόπο και χρόνο. Όσο κρατά η αφήγηση του παραμυθιού κρατά και το ταξίδι στον κόσμο της φαντασίας.

Αρχίσαμε, λοιπόν, να αφηγούμαστε συστηματικά παραμύθια στα παιδιά και να παρατηρούμε τις αντιδράσεις τους. Διαλέξαμε διάφορα παραμύθια. Από μια τέτοια διαδικασία θα ήταν παράλειψη να μην σταθούμε και σε κάποιους μύθους του Αισώπου. Ο αρχαίος Έλληνας παραμυθάς, πατέρας της παραβολής ή αλληγορίας, στους πολλούς μύθους που διηγούνταν- γιατί δεν έγραψε κανέναν- επέλεγε για πρωταγωνιστές ζώα και τους έδινε ανθρώπινη λαλιά και ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Κάθε μύθος του Αισώπου αφήνει ένα ηθικοδιδακτικό αποτύπωμα.

Παρατηρήσαμε πως οι αισώπειοι μύθοι κέντρισαν περισσότερο το ενδιαφέρον των μαθητών μας. Ένας μύθος από αυτούς τους εντυπωσίασε. Είχε σαν πρωταγωνιστές το λιοντάρι και την αλεπού. Με αφορμή αυτόν, προωθήσαμε την ιδέα να γράψουμε κι εμείς έναν μύθο με ζώα.

Κατόπιν διαλογικής συζήτησης, επιλέξαμε τη γάτα και το ποντίκι, δυο ζώα ιδιαίτερα οικία για τους μαθητές μας. Φτιάξαμε μια σύντομη ιστορία με αυτά τα δύο ζώα και συζητήσαμε τον τίτλο της. Αποφασίσαμε να την τιτλοφορήσουμε ?Ο ΓΚΡΙΖΟΥΛΗΣ ΠΟΝΤΙΚΟΣ?.

Ύστερα σκεφτήκαμε πώς θα μπορούσαμε να εικονογραφήσουμε το μύθο μας. Ετοιμάσαμε διάφορα σκίτσα, με ιδέες των παιδιών κι εκείνα τα χρωμάτισαν κατάλληλα. Τον μύθο του Αισώπου τον είχαμε συναντήσει και σε έμμετρο λόγο και τον είχαμε αναγνώσει στους μαθητές. Έτσι προέκυψε η ιδέα να φτιάξουμε

κι εμείς το μύθο μας σε έμμετρο λόγο.

Αφού ετοιμάσαμε τα σκίτσα, τα βάλαμε σε μια λογική σειρά και ολοκληρώσαμε το μύθο. Τον μετατρέψαμε σε έμμετρο λόγο και κάνοντας διάφορες ασκήσεις, με τα παιδιά, τον συμπληρώσαμε. Με αυτό τον τρόπο δουλέψαμε και το γλωσσικό μάθημα.

Κάποιος είχε την ιδέα να μεταφράσουμε το μύθο και στη γλώσσα των Ρομά. Η ιδέα μάς βρήκε όλους σύμφωνους και το πράξαμε, με τη βοήθεια των μεγαλύτερων μαθητών. Η γλώσσα αυτή είναι μόνο προφορική κι αποδόθηκε γραπτά με ελληνικούς χαρακτήρες, στο πλαίσιο του δυνατού.

Όταν αυτή η διαδικασία είχε ολοκληρωθεί ετοιμάσαμε μια πρόχειρη μακέτα του βιβλίου μας. Φωτοτυπήσαμε το έμμετρο κείμενο, αφού αποφασίσαμε πως αυτό θα χρησιμοποιήσουμε στο βιβλίο και τα σκίτσα. Κάθε παιδί με αυτά τα υλικά ετοίμασε το δικό του βιβλίο, ακολουθώντας το πρότυπο της μακέτας μας. Τέλος ο κάθε μαθητής χρωμάτισε, με χρώματα της επιλογής του το δικό του βιβλίο.

Τα ζωγραφισμένα έργα σκαναρίστηκαν και σε ειδικά προγράμματα, στον Η/Υ, έγινε η επεξεργασία τους, από τον συνάδελφο, Δημοσθένη Χριστόπουλο. Οπότε με τη χρήση των νέων τεχνολογιών είχαμε την ευκαιρία και μας δόθηκε η δυνατότητα να έχουμε ένα, κατά την κρίση μας, πολύ καλό αποτέλεσμα στο βιβλίο.

Αφού ολοκληρώθηκε η προετοιμασία, στο δημιουργικό λογοτεχνικό-καλλιτεχνικό εργαστήρι που για το σκοπό αυτό είχε στηθεί στο Σχολείο, έφθασε η σειρά της εκτύπωσης. Ετοιμάστηκαν οι έγχρωμες φωτοτυπίες στον εκτυπωτή του Σχολείου και ακολούθησε το δέσιμο του βιβλίου, με τη βοήθεια του εκπαιδευτικού κ.Τριαντάφυλλου Τριανταφύλλου.

Συνεργαστήκαμε με τη νηπιαγωγό Ισιδώρα Παππού, που υπηρετεί σε νηπιαγωγείο της Ιθάκης και με την οποία είχαμε άριστη συνεργασία και κατά το παρελθόν, όταν υπηρετούσε στο 3ο Νηπιαγωγείο Ζευγολατιού, με το οποίο μοιραζόμαστε τον ίδιο αύλειο χώρο. Της προωθήσαμε ηλεκτρονικά το κείμενο κι εκείνη αφού το διάβασε, το ηχογράφησε, αποδίδοντάς το καταπληκτικά και μας το επέστρεψε, με τον ίδιο τρόπο.

Επενδύσαμε μουσικά το κείμενο και η επιλογή των μουσικών κομματιών έγινε από τους εκπαιδευτικούς Δημοσθένη Χριστόπουλο και Ισιδώρα Παππού.

Το τελικό οπτικοακουστικό αποτέλεσμα, που αποτυπώνεται σε μια μικρή και απλή ταινία κινουμένων σχεδίων,καταγράφηκε σε CD, που θα συνοδεύει το βιβλίο μας με σκοπό να προσελκύσει τους μικρούς μαθητές, που δεν έχουν ακόμη αναπτύξει την αναγνωστική ικανότητα.